Rodzaj karty płatniczej (ang. stored-value card, SVC), która umożliwia dokonywanie płatności bezgotówkowych oraz wypłatę gotówki z bankomatu (z wyłączeniem niektórych typów kart przedpłaconych) do łącznej kwoty nieprzekraczającej wartości wszystkich zgromadzonych środków na karcie. Z zasady przekroczenie dostępnych środków nie jest możliwe, w związku z tym dalsze korzystanie z karty przedpłaconej będzie możliwe wyłącznie po jej uprzednim zasileniu dodatkowymi środkami (w zależności od typu karty przedpłaconej).
Karta przedpłacona może być wykorzystywana do płatności w schemacie zamkniętym lub otwartym. Z kolei zgromadzone środki na karcie mogą być rozliczane przez bank lub instytucję pozabankową, która wydała kartę przedpłaconą na tzw. rachunku technicznym, ale także informacja o zgromadzonych środkach może znajdować jako zapis bezpośrednio w karcie (np. pasku magnetycznym). Karty przedpłacone mogą być jednorazowe, tj. ważne do momentu wykorzystania wszystkich zgromadzonych środków lub mogą być doładowane dodatkowymi środkami. Ponadto, w zależności od rynku i obowiązującego prawa w danym kraju, karta przedpłacona może być imienna lub na okaziciela.
Karta przedpłacona, jak wspomniano na wstępie, może działać w schemacie zamkniętym lub otwartym. W przypadku schematu zamkniętego transakcje z użyciem karty przedpłaconej mogą być dokonywane wyłącznie w ramach jednego punktu sprzedaży lub danej sieci sprzedaży. Mogą to być transakcje zarówno w sklepie stacjonarnym, jak i internetowym. Wdrożenie systemu sprzedażowego, w szczególność kwestie dotyczące wydawania kart, infrastruktury umożliwiającej przeprowadzanie transakcji, a także rozpatrywanie reklamacji, leżą po stronie sieci sprzedaży. Często jednak organizacje płatnicze posiadają gotowe rozwiązania do implementacji przez akceptantów do przyjmowania transakcji bezgotówkowych w schemacie zamkniętym. Przykładem karty przedpłaconej w schemacie zamkniętym jest karta podarunkowa (ang. gift card lub private label card). Zazwyczaj jest to karta, której ważność upływa w terminie określonym w regulaminie używania karty podarunkowej w ramach danej sieci sprzedaży lub po wydaniu wszystkich zgromadzonych na karcie środków. Ponowne doładowanie karty podarunkowej nie jest możliwe. Podobnie w przypadku wypłaty zgromadzonych środków w bankomacie, karta podarunkowa nie umożliwia ich wypłaty. Jest to karta wydawana na okaziciela, bez konieczności podpisywania dodatkowej umowy na prowadzenie rachunku bankowego w celu rozliczania przeprowadzonych transakcji. Na karcie podarunkowej znajduje się logotyp sieci sprzedaży bez oznaczenia tzw. brandu organizacji płatniczej. Oznacza to, że taka karta podarunkowa działa w schemacie zamkniętym. Innym przykładem karty podarunkowej w schemacie zamkniętym jest karta transportowa, np. używana w komunikacji środkami transportu zbiorowego.
Z kolei w schemacie otwartym karta przedpłacona działa jak typowa karta płatnicza. Umożliwia płatności bezgotówkowe, a także wypłatę gotówki z bankomatu. Wydawcą karty jest bank lub instytucja pozabankowa. Rozliczanie transakcji odbywa się przy wykorzystaniu tzw. rachunku technicznego. W przeciwieństwie do karty debetowej, karta przedpłacona nie jest w żaden sposób połączona z rachunkiem bankowym jej posiadacza, ponieważ rachunek techniczny jest rachunkiem jednostronnym prowadzonym przez wydawcę takiej karty niezbędnym do realizacji płatności kartowych oraz wypłat z bankomatów. Rachunek techniczny nie umożliwia przeprowadzania przelewów wewnętrznych lub międzybankowych. Płatności mogą być dokonywane w każdym punkcie sprzedaży akceptującym karty z logo danej organizacji płatniczej. Oznacza to, że karta przedpłacona wydana w systemie otwartym jest brandowana. W przypadku wykorzystania zgromadzonych środków na karcie przedpłaconej możliwe jest jej ponowne doładowanie. Wydawca może wydać kartę imienną lub na okaziciela. Podmioty, które wydają karty przedpłacone w Polsce w schemacie otwartym i podlegają krajowym przepisom prawa w tym zakresie, nie mogą wydawać karty przedpłaconej dla anonimowego posiadacza. Zgodnie z zaleceniem Komisji Nadzoru Finansowego z dnia 10 lipca 2015 r., zakazano wydawania kart przedpłaconych bez uprzedniej weryfikacji tożsamości jej posiadacza, w tym bez ustalenia przez wydawcę beneficjenta rzeczywistego. W ramach paszportowania uzyskanej licencji, na polskim rynku dostępne są rozwiązania dostarczane przez uprawnione podmioty z innych państw członkowskich Unii Europejskiej pozwalające na wydawanie kart przedpłaconych na okaziciela w schemacie otwartym.
Karty przedpłacone poza tym, że mogą być wydawane przez podmioty do wydatków bez sprecyzowanego celu, to często cel jest ściśle określony. Mogą to być na przykład karty przedpłacone do wydatków służbowych w ramach prowadzonej działalności, karty lunchowe, karty benefitowe, karty podróżne (w tym wspomniane karty transportowe), a także karty rabatowe. W zależności od ich typu są one imienne lub na okaziciela, rozliczane w schemacie zamkniętym lub otwartym, jednokrotnego użytku lub z możliwością zasilenia środków.