Jedna z metod CVM, której użycie ma na celu weryfikację posiadacza karty płatniczej. Polega na wprowadzeniu kodu PIN przy pomocy klawiatury terminala płatniczego. Kod PIN w formie niezaszyfrowanej jest przekazywany do mikroprocesora karty, gdzie przechowywany jest prawidłowy kod PIN. Mikroprocesor weryfikuje poprawność wprowadzonego kodu z klawiatury.
W tej metodzie nie jest wymagane aktywne połączenie z Internetem, bowiem terminal nie łączy się z wydawcą karty poprzez agenta rozliczeniowego w celu zweryfikowania poprawności wprowadzonego kodu. Poprzez brak konieczności weryfikacji online z bankiem takich informacji jak dostępność środków na pokrycie transakcji oraz prawidłowość wprowadzonego kodu PIN, metoda ta jest obarczona dużym ryzykiem nadużycia zarówno ze strony posiadacza karty, jak i osobę trzecią, która w sposób nieuprawniony posługuje się kartą. Ponadto terminale płatnicze stosujące tę metodę komunikują się z mikroprocesorem karty wysyłając dane statyczne. Terminal nie musi szyfrować danych, wobec tego produkcja takiego urządzenia jest zdecydowanie tańsza, niż urządzenia będącego w stanie odczytywać dane dynamiczne. Niemniej jednak metoda weryfikacji offline w postaci niezaszyfrowanego kodu PIN może być stosowana, a tym samym wspierana przez terminale płatnicze, pomimo ryzyka jakie niesie ze sobą stosowanie tej metody.
