Zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/751 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie opłat interchange w odniesieniu do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę, karta płatnicza to instrument płatniczy umożliwiający jego posiadaczowi zainicjowanie transakcji płatniczej kartą debetową lub kredytową (art. 2 pkt 15 Rozporządzenia).
Szersza definicja karty płatniczej została zawarta w Ustawie o usługach płatniczych (t.j. Dz. U. 2011 Nr 199 poz. 1175). W nawiązaniu do art. 2 pkt 15a Ustawy karta płatnicza, to karta uprawniająca do przeprowadzenia transakcji bezgotówkowej oraz wypłaty gotówki. W przypadku realizacji transakcji, karta płatnicza umożliwia złożenia tzw. zlecenia płatniczego (zainicjowanie płatności bezgotówkowej). Zlecenie odbywa na rzecz merchanta za pośrednictwem agenta rozliczeniowego, z którym współpracuje merchant.
Karty płatnicze dzielą się kilka kategorii, które mogą być rozważane ze względu na technologię zapisu danych, sposób rozliczania transakcji, terytorialny zasięg ich użycia, typ użytkownika czy także ze względu na poziom zamożności ich posiadacza.
