Pojęcie z zakresu transakcji fraudowych. Oznacza model działalności przestępczej, w który zaangażowany jest merchant posługujący się kartami płatniczymi lub danymi kart bez wiedzy ich posiadaczy.
Polega na stworzeniu przez merchanta autentycznego profilu firmy, dzięki czemu agent rozliczeniowy nie ma żadnych powodów do odrzucenia wniosku merchanta o podjęcie współpracy i wydanie numeru konta kupieckiego, niezbędnego do akceptacji płatności kartowych. Klasycznym wręcz przykładem takiego merchanta jest model biznesowy opierający się na usługach hotelarskich. Zarejestrowanie działalności gospodarczej, stworzenie fałszywego wizerunku firmy przez umieszczenie strony internetowej z fotografiami budynku i pomieszczeń mogą być niekiedy wystarczające do przeprowadzenia transakcji fraudowych w schemacie non bust-out. Oczywiście wielu agentów rozliczeniowych lub portali bookingowych stosuje własne metody mające na celu uniknięcie opisanych praktyk, np. warunek fizycznej obecności przedstawiciela handlowego w hotelu i w ten sposób, weryfikacja autentyczności biznesu. Niemniej jednak przypadki nadużycia zbudowane na przykładzie hotelu nadal mogą się pojawić. W dużej mierze jest to kwestia poziomu wdrożonych środków bezpieczeństwa przez agentów rozliczeniowych na etapie przeprowadzania wstępnej kontroli potencjalnego merchanta.
Termin non bust-out stosowany jest przez organizacje płatnicze, np. Mastercard i pomaga odróżnić opisany typ działalność przestępczej od innych praktyk niezgodnych z obowiązującym prawem. Identyfikacja modelu wymaga aktywnego monitorowania transakcji podejrzanego merchanta oraz podjęcia dodatkowych działań zmierzających do przeciwdziałania dalszej aktywności takiego merchanta, w tym zaangażowanie organów ścigania.
