Należność uiszczana z tytułu transakcji bezgotówkowej w sposób bezpośredni lub pośredni (np. za pośrednictwem osoby trzeciej). Dłużnikiem jest agent rozliczeniowy zaangażowany w transakcję płatniczą realizowaną w oparciu o kartę. Odbiorcą opłaty jest wydawca karty. Interchange to składowa łącznej prowizji za transakcję (MSC), która nie podlega negocjacji zarówno przez merchanta, jak i agenta rozliczeniowego.
Wysokość opłaty interchange ustalana jest przez organizacje kartowe i zależy od rodzaju transakcji. Stawki interchange są określane oddzielnie dla kart konsumenckich oraz tzw. komercyjnych. Na ostateczną wysokość opłaty, poza typem karty płatniczej, wpływ mają także inne warunki, w szczególności transakcja z fizyczną obecnością karty lub transakcja zdalna, kod MCC, branża w której merchant prowadzi sprzedaż lub niekiedy skala działalności. Ponadto maksymalna wysokość opłaty może być także określona systemowo. Na przykład na gruncie prawa polskiego maksymalna wysokość opłaty interchange dla transakcji przeprowadzonych konsumencką kartą debetową, nie może przekroczyć 0,2% transakcji. Z kolei wysokość interchange od transakcji kartami konsumenckimi kredytowymi nie może być wyższa niż 0,3% transakcji.
Aktem prawnym określającym kwestię maksymalnych poziomów interchange jest Ustawa o usługach płatniczych. Interchange ma zasadnicze znaczenie dla skutecznego działania systemu płatniczego, ponieważ stanowi jego źródło finansowania.
