Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady UE 2015/751 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie opłat interchange w odniesieniu do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę ze zmianami. Akt prawnym który ma istotne znaczenie w kwestii regulacji maksymalnego poziomu opłat interchange na rynku europejskim, pobieranych przez organizacje kart płatniczych.
Jednym z głównych celów wprowadzenia rozporządzenia 751 było uniknięcie rozdrobnienia rynku wewnętrznego, a w konsekwencji powstania zakłóceń konkurencji. Tłem wydarzeń przemawiającym za koniecznością uregulowania poziomu opłat interchange były liczne rozbieżności w przepisach prawa i decyzjach administracyjnych krajów członkowskich Unii Europejskiej. W myśl art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, który stanowi o dążeniu do harmonizacji przepisów państw członkowskich poprzez stworzenie rynku wewnętrznego, podjęto decyzję o wprowadzeniu rozporządzenia 751. Do najważniejszych zapisów tego aktu prawa europejskiego, należy wskazanie najwyższych pułapów opłat interchange w przypadku transakcji konsumenckimi kartami debetowymi oraz kredytowymi. W przypadku kart debetowych, opłata interchange nie może przekroczyć 0,2% wartości transakcji. Z kolei dla kart kredytowych, opłata nie może przekroczyć 0,3% wartości transakcji.
Ponadto zgodnie z treścią rozporządzenia, każda karta płatnicza powinna posiadać nadrukowaną informację o typie rozliczenia środków zgromadzonych na karcie lub rachunku bankowym. Obowiązek umieszczenia takiej informacji nakłada art. 10 pkt 5 rozporządzenia. Typ wydanej karty płatniczej powinien być łatwy do zidentyfikowania poprzez umieszczenie czytelnej informacji na awersie lub rewersie karty. Rozporządzenie nie precyzuje wymogów technicznych związanych z identyfikacją typu karty. Wydawca karty określa te kwestię we własnym zakresie, tak aby bezproblemowo zidentyfikować kartę kredytową, debetową, przedpłaconą lub biznesową.
