Lista metod autoryzacji zapisanych na karcie płatniczej oraz w terminalu płatniczym lub bankomacie, które mogą posłużyć do weryfikacji właściciela karty płatniczej. Bank wydający kartę ustala dostępne metody autoryzacji i zapisuje listę na karcie płatniczej. Lista zapisana na karcie jest punktem odniesienia dla terminala płatniczego lub bankomatu, który także posiada własną listę obsługiwanych metod.
Transakcja jest autoryzowana z użyciem pierwszej metody z listy zapisanej na karcie płatniczej, jeżeli terminal lub bankomat również tę metodę obsługuje. W przypadku niezgodności, terminal sprawdza kolejną metodę autoryzacji z listy na karcie, do momentu uzyskania zgodności. Wpływ na układ listy może mieć wiele czynników, takich jak prawo obowiązujące w danym kraju lub polityka banku wydającego kartę. Dostępne metody weryfikacji posiadacza karty płatniczej, to wprowadzenie kodu PIN i jego uwierzytelnienie online lub offline, brak CVM czyli zgoda na procesowanie transakcji bez autoryzacji (dla transakcji o niskiej wartości), złożenie podpisu przez posiadacza karty zgodnego ze wzorem podpisu na rewersie karty, a także weryfikacja CDCVM (ang. customer device caldholder verification method) stosowana w przypadku płatności za pomocą urządzenia wyposażonego w technologię NFC (ang. near field communication). W tym przypadku urządzenia stosuje własne metody uwierzytelniające. Ponadto mogą być stosowane także inne metody weryfikacji, jeżeli są one obsługiwane zarówno przez bank-wydawcę, jak i terminal płatniczy.