Czterocyfrowy kod odnoszący się do wykonywanej działalności lub przypisany do indywidualnego podmiotu (ang. merchant category code). Kod jest nadawany dla każdego akceptanta rozpoczynającego przyjmowanie płatności bezgotówkowych za dostarczane usługi lub sprzedaż określonych dóbr.
Klasyfikacja kodów MCC została ustanowiona w 2004 r. przez Urząd podatkowy w USA (Internal Revenue Service) w celu uproszczenia i ujednolicenia procedur związanych z obowiązkiem rejestrowania przez przedsiębiorców transakcji za dostarczone usługi. Kod MCC nadaje organizacja kart płatniczych, zazwyczaj za pośrednictwem agenta rozliczeniowego, który decyduje o przypisaniu wybranego kodu dla akceptanta. Systematyzacja MCC odgrywa ważną rolę w płatnościach bezgotówkowych, ponieważ pomaga określić skalę ryzyka ponoszonego przez wszystkie strony zaangażowane w procesie autoryzacji transakcji, a w konsekwencji może wpływać na wysokość końcowych kosztów procesowania transakcji.
Obecnie klasyfikacją kodów MCC zajmuje się Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO) – norma ISO 18245 poprzez komisję ISO/TC 68 obejmującą swoim działaniem obszary bankowości, bezpieczeństwa finansowego oraz usług finansowych. W ramach komisji funkcjonuje jednostka RMMG (Registration and Maintenance Management Group) odpowiedzialna za rozpatrywanie wniosków o nadanie nowego kodu MCC oraz MA (Maintenance Agency), która tworzy procedury oraz aktualizuje listę kodów MCC.