Technologia oparta o fale radiowe, ang. Radio-frequency identification, na bazie której opracowano łączność NFC (ang. Near Field Communicator) wykorzystywaną w płatnościach bezstykowych. Jest to system zdalnej identyfikacji radiowej. Karty płatnicze wyposażone w tę technologię, posiadają wbudowany układ elektroniczny, który przekazuje dane niezbędne do przeprowadzenia transakcji bezgotówkowej.
Układ ten nie posiada schematu zasilającego, dlatego niezbędne jest zewnętrzne źródło zasilania. Źródłem energii w tym przypadku jest terminal płatniczy, który emituje fale radiowe wystarczające do wzbudzenia impulsu zasilającego układ elektroniczny. Terminal płatniczy wysyła fale radiowe, zatem pełni funkcję czytnika, który za pośrednictwem wbudowanej anteny wysyła, odbiera oraz dekoduje zgromadzone dane. Z kolej karta płatnicza lub urządzenie z funkcją zbliżeniową komunikuje się z terminalem jednostronnie, wysyłając dane poprzez wbudowaną antenę.
Technologia RFID znajduje zastosowanie w wielu branżach, nie tylko finansowej i posiada opracowane standardy charakteryzujące się odmiennymi właściwościami. RFID działa w trzech częstotliwościach, tj. niskiej (LF), wysokiej (HF) i ultra wysokiej (UHF). Płatności zbliżeniowe mogą być przyjmowane wyłącznie z wykorzystaniem częstotliwości wysokiej, a dokładniej 13,56 MHz, która pozwala na wymianę danych pomiędzy kartą, a terminalem płatniczym w odległości nieprzekraczającej zazwyczaj ok. 4 cm. Dla częstotliwości wysokiej opracowano dedykowany protokół komunikacyjny, NFC (ang. Near-field communication), na którym oparte są m.in. płatności bezgotówkowe.