Ustalenie wysokości należności zlecenia płatniczego, które wynika z zawartej transakcji pomiędzy stronami (płatnikiem a beneficjentem), w ramach przyjętego sposobu rozliczenia.
Rozliczenie transakcji oznacza wykonanie czynności po zawarciu transakcji, których celem jest uzgodnienie wysokości tej transakcji. Czynnościami tymi jest przede wszystkim zweryfikowanie czy po stronie płatnika istnieją środki w wartości wystarczającej na pokrycie należności. W wyniku rozliczenia następuje zaktualizowanie rachunków bankowych stron transakcji (ang. clearing), w tym dokonanie odpowiednich zapisów na tych rachunkach, odpowiednio pomniejszających lub zwiększających stan zgromadzonych środków, aby odzwierciedlić fakt dokonania transakcji. Rozliczenie transakcji jest etapem poprzedzającym jej rozrachunek, tj. faktyczne obciążenie rachunku bankowego płatnika, w tym transfer środków należnych na rachunek beneficjenta zlecenia płatniczego (kredytowanie).
Ustalenie wysokości należności odbywa się przez określony sposób rozliczenia, w którym wszystkie strony zaangażowane uczestniczą. Sposobem rozliczenia jest system płatności, czyli zbiór reguł decydujących o sposobie wymiany informacji, nakładający prawa i obowiązki, ustalający warunki przystąpienia oraz zasady sprawowania nadzoru nad uczestnikami partycypującymi w systemie.
Rozliczenie zlecenia płatniczego między płatnikiem a beneficjentem jest możliwe dzięki udziale innych podmiotów biorących udział w systemie rozliczeniowym. Istotną rolę w procesie mają podmioty, które operują danym systemem płatniczym, w którym odbywa się rozliczenie transakcji. Takimi podmiotami są izby rozliczeniowe, tj. podmioty dbające o przestrzeganie ustalonych reguł, pełniące funkcje kontrolne oraz odpowiadające za techniczne aspekty funkcjonowania systemu. Izby rozliczeniowe pełnią rolę tzw. facylitatorów w rozliczeniu transakcji.